Een van mijn favoriete momenten in de begeleiding van leiders is het starten van een visioning-exercitie.
Of het nu gaat om de vraag “wat is mijn volgende stap?”, het invullen van een nieuwe rol of het uitstippelen van de koers voor een hele organisatie — we beginnen altijd met deze uitnodiging:
“Stel dat alles mogelijk was…”
Bevrijdend, zou je denken. Toch is precies dát vaak het moeilijkste moment. Niet omdat mensen geen dromen hebben. Maar omdat angsten, zorgen of oude ervaringen de geest bezet kunnen houden.
Zodra die ‘mentale mist’ optrekt, opent zich een nieuwe werkelijkheid. Lineair denken maakt plaats voor ruimte. Creativiteit stroomt. Verbeelding krijgt vleugels. En ineens is het daar: een beeld van de toekomst dat raakt, klopt en beweegt.
“Als alles mogelijk was… waar ben je dan over drie jaar?”
Zodra dat toekomstbeeld echt doorvoeld wordt, draaien we de film terug: wat heeft jou daar gebracht? Wat heb je losgelaten, geleerd, opgebouwd?
Dat is wat we een ‘future-focused mindset’ noemen. Niet dromen over wat ooit misschien als, maar handelen vanuit wat mogelijk wordt zodra je het echt durft te zien.
Het onmogelijke mogelijk maken begint met verbeelding.
Dit bericht hoort bij een serie coachingvignetten waarin de ‘ruthless compassion’ van NGL verschillende facetten van leiderschap belicht.
Je kunt deze gesprekken ook volgen op onze LinkedIn pagina.
Bercan Günel | Mariëlle de Macker | Vincent Moolenaar | Ron De Mos | Dorine Wekking | Saskia Hooft
